Την Δευτέρα, 22/7/1974, νωρίς το απόγευμα, το απόσπασμα Μηχανικού που είχε σταλεί στην Κερύνεια το βράδυ της 19ης Ιουλίου 1974, αποχωρούσε συντεταγμένο από την πόλη του Πράξανδρου προς ανατολάς. Επρόκειτο για τμήμα του Λόχου Διοικήσεως του 70ΤΜΧ με επικεφαλής τον υπολοχαγό Παναγιώτη Παναγόπουλο ενισχυμένο με εφέδρους.
Η φάλαγγα, εν μέσω σφοδρών αεροπορικών προσβολών, αποτελούμενη από 2 Land Rover, 1 πολιτικό βαν, 1 στρατιωτικό φορτηγό και 1 πολιτικό φορτηγό πλήρως φορτωμένο με εκρηκτικά C4 είχε περάσει τον Άγιο Επίκτητο και ανηφόριζε προς Κλεπίνη - Κυθρέα όταν ανακόπηκε από τον ταγματάρχη (ΚΔ) Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο, υποδιοικητή του ΚΕΝ Λάρνακος που είχε ενσωματωθεί στο 346 ΤΕ που είχε έρθει από την Λάρνακα. Ο ταγματάρχης Κωνσταντόπουλος ανέκοψε και άλλες υποχωρούσες από την Κερύνεια μονάδες και μαζί με τμήμα του 120 ΛΒΟ οργάνωσε μέτωπο ανατολικά της Κερύνειας. Με εντολή του ταγματάρχη Κωνσταντόπουλου το Μηχανικό υπονόμευσε μέσα σε πολύ λίγο χρόνο, με τα διαθέσιμα εκρηκτικά, ένα σημείο του δρόμου Κερύνειας - Λευκωσίας και εγκατέστησε ομάδα πυροδότησης με επικεφαλής τον ανθυπολοχαγό Χρίστο Σολομώντος. Την επόμενη μέρα το Μηχανικό προμηθεύτηκε νιτρικό αμμώνιο και πετρέλαιο από κοντινό λατομείο, παρασκεύασε αυτοσχέδια ωστική εκρηκτική ύλη και υπονόμευσε δεύτερο σημείο του δρόμου σε απόσταση περίπου 500 m από το πρώτο.
Στα 2 σημεία υπονόμευσης του δρόμου έγινε συνδεσμολογία ηλεκτρικής πυροδότησης και κατασκευάσθηκε παρατηρητήριο και κρύπτη για την ομάδα πυροδότησης. Η ομάδα πυροδότησης τέθηκε υπό την διοίκηση της μονάδας πεζικού που είχε ταχθεί στην περιοχή (346 ΤΕ με διοικητή τον Σταύρο Σταύρου Σύρο) και εδόθησαν όροι εμπλοκής και πυροδότησης.
Η ομάδα πυροδότησης διέθετε δικό της Land-Rover ώστε να μπορέσει να αποχωρήσει μετά την ανατίναξη του δρόμου που θα γινόταν μόνο αφού θα είχε αποχωρήσει και τελευταίος μαχόμενος από το μέτωπο Αγίου Επικτήτου-Πενταδακτύλου.
Η ομάδα πυροδότησης απετελείτο από τον ανθυπολοχαγό Χρίστο Σολομώντος, τον οδηγό Ιωάννη Μυτιληναίο, τον Ανδρέα Θεοχάρους (Καρπή), τον Παναγιώτη Γιάννου και τον Κωνσταντίνο Καλλιστράτου. Στις αρχές Αυγούστου 1974 ο ανθυπολοχαγός Σολομώντος τραυματίσθηκε σοβαρά στο χέρι και διακομίστηκε στο νοσοκομείο και ο Παναγιώτης Γιάννου πήρε άδεια διότι ο αδελφός του Κυριάκος Γιάννου είχε χαθεί στην μοιραία αποστολή του Μηχανικού, στις 6/8/1974 στην Λάπηθο.
Προσηλωμένοι στο καθήκον οι δύο στρατιώτες του 70 ΤΜΧ, υπό τις διαταγές του άξιου λοχαγού ΠΖ Ανδρέα Παμπόρη ανετίναξαν το βορειότερα υπονομευμένο σημείο του δρόμου στις 13:30 και το δεύτερο σημείο στις 13:45 σώζοντας εκατοντάδες μαχητές του βορειανατολικού μετώπου που βρήκαν καιρό να διαφύγουν προς ανατολάς και μέσω της Αμμοχώστου προς Λάρνακα. Οι στρατιώτες μας Θεοχάρους και Μυτιληναίος με ψυχραιμία αποχώρησαν τελευταίοι από την περιοχή μεταφέροντας και κάποιους στρατιώτες του Πεζικού.
Η φάλαγγα, εν μέσω σφοδρών αεροπορικών προσβολών, αποτελούμενη από 2 Land Rover, 1 πολιτικό βαν, 1 στρατιωτικό φορτηγό και 1 πολιτικό φορτηγό πλήρως φορτωμένο με εκρηκτικά C4 είχε περάσει τον Άγιο Επίκτητο και ανηφόριζε προς Κλεπίνη - Κυθρέα όταν ανακόπηκε από τον ταγματάρχη (ΚΔ) Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο, υποδιοικητή του ΚΕΝ Λάρνακος που είχε ενσωματωθεί στο 346 ΤΕ που είχε έρθει από την Λάρνακα. Ο ταγματάρχης Κωνσταντόπουλος ανέκοψε και άλλες υποχωρούσες από την Κερύνεια μονάδες και μαζί με τμήμα του 120 ΛΒΟ οργάνωσε μέτωπο ανατολικά της Κερύνειας. Με εντολή του ταγματάρχη Κωνσταντόπουλου το Μηχανικό υπονόμευσε μέσα σε πολύ λίγο χρόνο, με τα διαθέσιμα εκρηκτικά, ένα σημείο του δρόμου Κερύνειας - Λευκωσίας και εγκατέστησε ομάδα πυροδότησης με επικεφαλής τον ανθυπολοχαγό Χρίστο Σολομώντος. Την επόμενη μέρα το Μηχανικό προμηθεύτηκε νιτρικό αμμώνιο και πετρέλαιο από κοντινό λατομείο, παρασκεύασε αυτοσχέδια ωστική εκρηκτική ύλη και υπονόμευσε δεύτερο σημείο του δρόμου σε απόσταση περίπου 500 m από το πρώτο.
Στα 2 σημεία υπονόμευσης του δρόμου έγινε συνδεσμολογία ηλεκτρικής πυροδότησης και κατασκευάσθηκε παρατηρητήριο και κρύπτη για την ομάδα πυροδότησης. Η ομάδα πυροδότησης τέθηκε υπό την διοίκηση της μονάδας πεζικού που είχε ταχθεί στην περιοχή (346 ΤΕ με διοικητή τον Σταύρο Σταύρου Σύρο) και εδόθησαν όροι εμπλοκής και πυροδότησης.
Η ομάδα πυροδότησης διέθετε δικό της Land-Rover ώστε να μπορέσει να αποχωρήσει μετά την ανατίναξη του δρόμου που θα γινόταν μόνο αφού θα είχε αποχωρήσει και τελευταίος μαχόμενος από το μέτωπο Αγίου Επικτήτου-Πενταδακτύλου.
Η ομάδα πυροδότησης απετελείτο από τον ανθυπολοχαγό Χρίστο Σολομώντος, τον οδηγό Ιωάννη Μυτιληναίο, τον Ανδρέα Θεοχάρους (Καρπή), τον Παναγιώτη Γιάννου και τον Κωνσταντίνο Καλλιστράτου. Στις αρχές Αυγούστου 1974 ο ανθυπολοχαγός Σολομώντος τραυματίσθηκε σοβαρά στο χέρι και διακομίστηκε στο νοσοκομείο και ο Παναγιώτης Γιάννου πήρε άδεια διότι ο αδελφός του Κυριάκος Γιάννου είχε χαθεί στην μοιραία αποστολή του Μηχανικού, στις 6/8/1974 στην Λάπηθο.
Προσηλωμένοι στο καθήκον οι δύο στρατιώτες του 70 ΤΜΧ, υπό τις διαταγές του άξιου λοχαγού ΠΖ Ανδρέα Παμπόρη ανετίναξαν το βορειότερα υπονομευμένο σημείο του δρόμου στις 13:30 και το δεύτερο σημείο στις 13:45 σώζοντας εκατοντάδες μαχητές του βορειανατολικού μετώπου που βρήκαν καιρό να διαφύγουν προς ανατολάς και μέσω της Αμμοχώστου προς Λάρνακα. Οι στρατιώτες μας Θεοχάρους και Μυτιληναίος με ψυχραιμία αποχώρησαν τελευταίοι από την περιοχή μεταφέροντας και κάποιους στρατιώτες του Πεζικού.
Θέση του αποσπάσματος του Μηχανικού στο Ανατολικό Μέτωπο και τα σημεία υπονόμευσης του οδικού δικτύου. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου